Trigger-3 MAX
Rekultywacja jezior

Uratuj Wasze jezioro!

Działalność człowieka przynosi środowisku naturalnemu wiele szkód. Zanieczyszczenia jakie spuszczamy do rzek często gromadzą się w jeziorach. Dalszy scenariusz już wszyscy znamy: piękne kiedyś jezioro zamienia się w breje pełną sinic. Nie da się kąpać, ludzie nie maja gdzie wypoczywać...

Raz zanieczyszczone jezioro bardzo trudno przywrócić do życia. Ale czy naprawdę jesteś bez szans?

Właśnie dla Ciebie opracowaliśmy wyjątkowo skuteczny system przywracający do życia jeziora. Działa on na przyczyny problemu więc raz osiągnięty efekt utrzymuje się przez wiele lat. To dzięki preparatowi Trigger-3MAX będziesz tym, który uratuje Wasze jezioro!

Jak to działa? Po wprowadzeniu do wód jeziora Trigger-3MAX zaczyna oddziaływać na obieg materii w łańcuchu pokarmowym przywracając jego naturalny kształt. Dzięki temu rośnie coraz więcej podwodnych roślin, woda staje się bardziej natleniona, ryby maja lepsze warunki do życia a woda staje się coraz czystsza.

Czy to wszystko stanie się „od razu”? Nie.

Gdy działasz na przyczynę problemu potrzeba czasu, ale efekty zastosowania Triggera-3MAX widoczne są już w następnym sezonie po zastosowaniu! Poza tym każdy kto mówi że w tydzień oczyści jezioro zanieczyszczane latami... opowiada bajki.

Stosując Triggera-3MAX dostajesz:

• fachową pomoc i doradztwo
• pewność działania
• czystą wodę, piękne ryby i miejsce do wypoczynku w Twojej okolicy

Oddziaływanie to jest tak silne, że w ciągu 2 lat uzyskuje się następujące efekty:

• przyśpieszenie rozkładu materii organicznej w osadach redukcja ilości osadów dennych zgromadzonych i zwolnienie naturalnego wypłycania się zbiorników,
• likwidacja stref beztlenowych w hypolimnionie i przyśpieszenie utlenienia powierzchni osadów,
• zwiększenie eliminacji z obiegu materii związków biogennych,
• zwalczanie intensywności zakwitu sinic,
• pobudzenie wzrostu roślin wodnych zanurzonych,
• przyrost biomasy ryb.

Zastanawiasz się jak to dokładnie działa? Proszę bardzo! To nie magia ani bajki tylko bardzo zaawansowana biotechnologia:

Zmniejszenie zasilania zewnętrznego.

Dotychczasowe doświadczenia w tym zakresie wykazują jasno, że podstawowym warunkiem decydującym o skuteczności jest możliwie szybkie zmniejszenie zewnętrznego zasilania w biogeny. Jeśli wymaga to uporządkowania gospodarki ściekowej w zlewni zbiornika sprawa wydaje się trudna i odległa w czasie (konieczność modernizacji lub budowy oczyszczalni), gdy tymczasem, np. zastosowanie biopreparatu Trigger-1 i Trigger-2 w już istniejących oczyszczalniach przydomowych, miejskich i zakładowych ograniczy dopływ biogenów. Zdecydowanie łatwiejsze i tańsze jest eliminowanie 1kg fosforu i azotu w procesie oczyszczania ścieków nawet w oczyszczalniach niedostatecznie wyposażonych technicznie, niż w zbiorniku wodnym. Nie powinno się więc czekać na ukończenie inwestycji lecz zastosować wszystkie sposoby pozwalające zmniejszać zasilanie zewnętrzne.

Zmniejszanie zasilania wewnętrznego likwidacja stref beztlenowych.

W zbiornikach, w których doszło już do zmagazynowania dużego ładunku wewnętrznego w okresach stagnacji obserwuje się występowanie stref beztlenowych w wodzie nad dnem. Uruchomiony zostaje wtedy mechanizm zasilania wewnętrznego, czyli uwalniania z osadów dennych zgromadzonych wcześniej biogenów. Staje się to przyczyną przyśpieszonej degradacji zbiornika, chociaż początkowo obserwuje się tylko wzrost jego produktywności (produkcja pierwotna i wtórna). Naturalne procesy zachodzące w zbiorniku ulegają wielokrotnemu przyśpieszeniu i prowadzą do szybkiego powiększania się stref beztlenowych. Dotychczasowe metody zwalczania tego zjawiska (napowietrzanie) są drogie, długotrwałe i obarczone dużym ryzykiem niepowodzenia. Metodą nie wymagającą skomplikowanych zabiegów technicznych, tańszą i pewną jest zastosowanie biopreparatu TRIGGER 3max, który bez zmiany stratyfikacji wód likwiduje strefy beztlenowe w hypolimnionie.

Zmniejszenie ilości biogenów w obiegu zmniejszanie trofii.

Wszystkie biogeny występujące w ekosystemie zbiornika wodnego znajdują się w obiegu, którego decydującymi etapami są : transformacja fazy rozpuszczonej do fazy stałej i ponownie do fazy rozpuszczonej. Głównymi mechanizmami tej zmiany jest najpierw wbudowywanie pierwiastków w biomasę (faza stała, cząsteczkowa), a następnie uwalnianie ich z obumarłych organizmów i fekalii (faza rozpuszczona). Najszybciej uwalniany jest fosfor, który z tego powodu intensywnie krąży w epilimnionie przechodząc wielokrotnie od fazy rozpuszczonej do stałej zanim opadnie do osadów. Ta mobilność fosforu powoduje, że jest to pierwiastek szczególnie odpowiedzialny za eutrofizację i degradację zbiorników wodnych.

Metody zmniejszania trofii zbiorników wodnych polegają na:

• 

  przepłukiwaniu, rozcieńczaniu wodami czystymi,

• odprowadzaniu wód hypolimnionu,
• usuwaniu lub obróbce osadów dennych w celu unieruchomienia biogenów,
• usuwaniu biomasy roślin wyższych i ryb oraz biomanipulacja, oddziaływanie na łańcuch troficzny w celu zmniejszenia presji na zooplankton.

Metody te, naszym zdaniem mogą być stosowane tylko w zbiornikach, w których nie występują strefy beztlenowe przy dnie.
Proponowana przez nas metoda ochrony i rekultywacji zbiorników wodnych z zastosowaniem biopreparatu Trigger-3max prowadzi do eliminacji z obiegu części biogenów poprzez unieruchomienie ich w osadach dennych, uchodzenie w postaci gazowej oraz zwiększenie biomasy ryb i roślin wyższych, nawet, gdy przy dnie występowały początkowo strefy beztlenowe.

Skuteczność zabiegów rekultywacyjnych.

Żyzność, czyli zasobność zbiornika wodnego w biogenne substancje mineralne, zwiększa się stopniowo w czasie i jest to proces naturalny lub wynika z działalności człowieka. Eutrofizacja naturalna przebiega powoli, natomiast antropogenna charakteryzuje się dużym tempem przemian. w początkowym jej stadium obserwujemy wzrost produkcji pierwotnej i wtórnej, ale w miarę postępu eutrofizacji zmniejsza się efektywność produkcji wtórnej i stopniowo dochodzi do nagromadzenia biomasy glonów. Misa zbiornika zapełnia się stopniowo osadami, zmniejsza się objętość wody, co nawet przy braku dopływu biogenów jeszcze przyśpiesza eutrofizację. Dalsza sukcesja prowadzi do lądowacenia zbiornika.
Aby zbiornik taki zachować konieczna staje się interwencja człowieka : należy wybrać z misy zbiornika zalegające tam osady denne, a po ponownym zalaniu jej wodą, w zlewni prowadzić taką gospodarkę, która nie przyśpiesza procesu eutrofizacji zbiornika. Takie postępowanie możliwe jest w przypadku zbiorników niewielkich, duże wymagają zastosowania innych, specjalnych technik. Ich skuteczność zależy od prawidłowej oceny stanu zbiornika i przyjęcia odpowiedniego schematu postępowania.

Uważaj! Jeśli uratujesz Wasze jezioro wszyscy mogą być Ci wdzięczni!

*Specjalnie dla Państwa udzielamy 2% rabatu!